D-Fense


* 5-voudig Vlaams (2006-2007-2008-2009-2010) en 4-voudig Belgisch (2006-2007-2008-2009) kampioen disco small group
* vice-Vlaams (2009), vice-Belgisch (2007), Vlaams (2007-2010) en Belgisch (2008-2010) kampioen hiphop small group

zaterdag, oktober 01, 2011

?








To dance, or not to dance?


That's the question.

zondag, mei 29, 2011

Tik Tak :-))

En toen waren er nog zes...

Het is in het verleden nauwelijks voorgevallen, afscheid moeten nemen van één van de oorspronkelijke leden van de groep. Van een danseres die er vanaf een heel jonge leeftijd al bij was, van bij de D-Fense-voorgeschiedenis. Een danseres die het niet alleen in onze groep, maar ook individueel heel ver geschopt heeft en op een gegeven moment zelfs even de "queen of clipdance" was. Iemand die op training altijd herinnerd zal worden omwille van haar gekke kwinkslagen, maar wiens lach al een tijdje niet meer te zien viel.

Die tijd is nu gekomen. Uit de groep stappen was ongetwijfeld een zeer moeilijke beslissing, maar is voor Sarah om diverse redenen momenteel de beste optie: iets meer rust in haar weekprogramma is wat ze nodig heeft, en dat zal ze op deze manier ook krijgen. We gaan haar missen... Bij deze: het ga je goed!

zondag, mei 22, 2011

The Final Countdown

Toegegeven: de laatste twee jaar hebben we eigenlijk nauwelijks de tijd gehad om ook maar iets deftig af te werken. En dat wreekt zich, helaas, af en toe... Hoe frustrerend dat ook is, de realiteit is nog moeilijker te aanvaarden: wanneer je iets al langer dan de helft van je jonge leven doet, is het hartverscheurend om er afscheid van te nemen.

Toch, beste lezers en supporters, is die tijd gekomen: ons groepje heeft hoogstwaarschijnlijk zijn allerlaatste wedstrijd op Belgische bodem gedanst. Het is immers beter om D-Fense los te laten op een goed moment, dan om het nodeloos te rekken: op die manier eindigen we ooit nog achteraan het peloton! Ons verhaal is echter te mooi om dat te laten gebeuren...


Maar: onder het motto "It's better to burn out than to fade away" nemen we afscheid met een klepper. We trekken de boel nog één laatste keer op gang, en kunnen dankzij een goede rankingplaats opnieuw deelnemen aan het wereldkampioenschap disco small groups.
In het Duitse Bochum, op 15 september 2011, zal D-Fense voor de laatste keer vlammen. Niet voor goeie resultaten, niet voor de eer, maar voor onszelf - omdat we goeie herinneringen hebben aan Bratislava. Omdat we willen dat het voorbije BK niet de laatste competitiedag is geweest. En vooral: omdat we met een tevreden gevoel onze allerlaatste passen op de discovloer willen zetten.

GERMANY, HERE WE COME!!!

Verjaardag 4 van 2011

Yanaika-weetjes:

- VERJAARDAG: 16 mei 1989
- woont in Ingelmunster
- ...maar binnenkort in Langemark. Of Roeselare. Allé, ergens in de Westvloanders
- werkt als lerares Engels in het secundair onderwijs
- én heeft het potentieel om ook als LO-drillsergeant middelbare scholieren aller landen te terroriseren!
- is, bijgevolg, de geknipte persoon om D-Fense-captain te zijn
- één van de vier "zebra's"
- D-Fenser sinds de start in 2005, met tonnen RU-voorgeschiedenis
- wint de poll in alle volgende categorieën:
"koppigheid", "vastberadenheid", "onvermurwbaarheid", "ontplofbaarheid" (in alle mogelijke betekenissen), "onvermoeibaarheid", "persoon tegen wiens kar je het minst graag wil rijden". Moet enkel in de categorie "groot lawaai" de duimen leggen, maar pas sinds 2008 en door Shana W ;-)

Zal, tot slot, door de coach altijd herinnerd worden als het kleine springkonijn in grijs salopetje, dat tijdens RU-training voor haar neus op haar vlechtjes stond te kauwen. Cute! (Maar schijn bedriegt...)

BELGISCH KAMPIOENSCHAP DISCO - Wedstrijd te Herentals, 15 mei 2011

Naar ons - hoogstwaarschijnlijk - allerlaatste BK disco zijn we met relatief lage ambitie vertrokken. Zeker bij het bekijken van het jurypanel (waar waren de buitenlanders?) wisten we al heel vlug hoe laat het was: een podiumplaats was onze grootste wens, en die hebben we dan ook gekregen.
Onze vaste derde stek is van weinig belang, onze goede ranking des te meer. Maar het échte verhaal van de dag is dat van een concurrerende groep, voor wie ons hart bloedde... Want op de ochtend van 15 mei, aan het ontbijt in ons vertrouwde Sporta-hotel, konden we nog niet vermoeden wat voor veldslag het 's avonds zou worden.

Al een aantal jaar vormen twee groepen de ruggegraat van de disco small groups reeks: wij, en Dollywood. Qua stijl kunnen die veertien personen niet méér van elkaar verschillen: D-Fense bestaat uit pure krachtdansers, terwijl de andere groep meer jazzy, een tikje eleganter danst. Grond vs. lucht, als het ware.
De twee coaches hebben echter één zaak gemeen: beide maken er een erezaak van om telkens nieuwe, originele en moeilijke choreografieën te brengen. Deze sport is immers pas écht een kunst wanneer je je dansers uitdaagt, de lat telkens hoger legt en jezelf steeds opnieuw heruitvindt. Met andere woorden: hoewel we de afgelopen jaren heel wat degens gekruist hebben, is er wederzijds respect gegroeid.


Toen we Dollywood op 15 mei zagen dansen, wisten we dan ook meteen: dat is het. Dat is 'em, de winnende performance. Geen enkel probleem om dat toe te geven... maar dat was buiten de jury gerekend. Zonder verpinken kozen ze voor een groep die al het hele jaar hoge punten scoort, maar die op het BK ronduit slecht bezig was. Tot zover het jureren op basis van prestatie: het enige wat nodig blijkt, is een goede reputatie... En dat vinden wij onaanvaardbaar.


De prijsuitreiking is slechts een wazige herinnering: wij stonden op onze derde plaats, rotsvast ervan overtuigd dat Dollywood binnen luttele seconden naast ons op het ereschavotje zou staan. Tot ze werden afgeroepen op de tweede plaats... Ze bleven ergens midden in de zaal steken en zonder dat we er erg in hadden, waren we al van het podium gesprongen en hun richting uit gelopen. Het resultaat was dat de winnende groep een hele tijd helemaal alleen op hun "1" stond te blinken - terwijl, uiteraard, die dansers ook de situatie niet konden verhelpen. Bij deze, voor dat feit, onze oprechte verontschuldigingen: onze eerste reactie was gebaseerd op pure emotie, op frustratie. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.

Het feit dat we de winnaars onterecht noemen, krijgt echter geen spijtbetuigingen. We blijven bij ons standpunt, en aan de jury: de énige echte BK disco small groups adults 2011 is Dollywood van Nina Peeten!

Tweede D-BBQ, 7 mei 2011

...en dit keer hebben we er foto's van!


Hoewel de opkomst een 35-tal personen lager lag dan vorig jaar, was het ràààzend druk bij food, bar, tombola en in de zaal. De subtropische temperaturen die we dit jaar getroffen hadden, zitten er zeker voor iets tussen! Korte samenvatting: ca. 175 personen hadden dorst. Véél dorst. En ook wel een beetje honger. Maar vooral: na de honger moest het één en ander doorgespoeld worden. Bij deze: aan alle gasten een ongelofelijke merci!!! We hebben jullie zo goed mogelijk proberen te bedienen. En: de kassa ziet er goed uit ;-)


Never change a winning formula: dankzij onze ervaring van vorig jaar gingen opzet en opkuis behoorlijk wat vlotter, hoewel we over een lager aantal medewerkers beschikten. Gelukkig sprongen vrienden hier en daar wat bij. Maar de grootste pluim gaat naar onze twee chef-koks: het was onnodig jullie te stresseren, mannen, het liep schitterend!

zaterdag, mei 21, 2011

Show us you can dance!

Op 30 april was D-Fense een special act op Show Us You Can Dance 2011 (http://www.showusyoucandance.be). Lekker in de watten gelegd, eigen kleedkamer, serieus wat spotlight: het was zalig om te doen! En het leverde leuke beelden op, met dank aan Thijs Degryse...

VLAAMS KAMPIOENSCHAP DISCO - Wedstrijd te Dudzele, 25 april 2011

Een volledig preselectie-seizoen heeft D-Fense in trainingsoutfits overleefd en op de tweede plaats doorgebracht - bizar, maar een feit. Meer nog: het leverde ons een stevige tweede plaats in de ranking op! De wet van Murphy gebiedt, bijgevolg, dat het daarna alleen maar de verkeerde kant op kon gaan...

Het enige voordeel van de wedstrijdzaal in Dudzele, waar het Vlaams Kampioenschap disco dit jaar doorging, is dat het niet zo ver van onze trainingsplaats is. Voor de rest zijn we niet echt fan van die zaal, zodat we op de ochtend van 25 april outfits, haar & shmink in Ingelmunster in orde hebben gebracht. Andermaal leverde het bizarre blikken op toen we in drie autootjes de snelweg richting Dudzele bestormden.

Op de vloer hebben we voor het eerst dit seizoen de volle twee minuten choreo uitgevoerd - althans geprobeerd: het werd, achtereenvolgens, een slo-mo-versie en een high-speed variant. Fijn, trouwens, om te weten dat de snelheid van de Bratislava-trainingen nog een beetje in de benen zit! Kan nog van pas komen ;-)

Van het resultaat, een derde plaats, liggen we al lang niet meer wakker. Zolang we niet van het podium donderen, kunnen we ermee leven. Want, eerlijk gezegd: de Belgische discovloer zijn we een klein beetje beu...

Geduld is een schone deugd :-))

zondag, april 10, 2011

Verjaardag 3 van 2011

Shana W / Wyckie-weetjes:

- VERJAARDAG: 8 april 1995
- … en dus met voorsprong ons jonkie (met excuses aan Melissa)
- compenseert dat met lawaai. Denk: type misthoorn
- woont in Meulebeke
- studeert haarzorg - en is meteen één van de meest atypische kapsters-in-spe die er rondlopen!
- één van de vier zebra’s
- D-Fenser sinds de zomer van 2008 … en dus het enige niet-originele exemplaar
- of, anders gezegd, de enige goeie danseres waarvan er ook zodanig “een hoek af was” dat ze door de bestaande groep meteen werd opgenomen :-))
- kreeg geen “easy start” en werd meteen meegesleept richting Slovakije (we dagen iedereen uit om er op de beelden onze 14-jarige uit te pikken – dat lukt NIET! Ha!)

Nog één tip, hoofdzakelijk gericht aan concurrenten / vijandige troepen: probeer haar nooit ofte nimmer opzij te drummen. Het levert je gegarandeerd gigantische blauwe plekken op. En het kost je je trommelvliezen! … the memories (grijns)