D-Fense


* 5-voudig Vlaams (2006-2007-2008-2009-2010) en 4-voudig Belgisch (2006-2007-2008-2009) kampioen disco small group
* vice-Vlaams (2009), vice-Belgisch (2007), Vlaams (2007-2010) en Belgisch (2008-2010) kampioen hiphop small group

dinsdag, september 15, 2009

Toekomstmuziek?

And now, the end is near,
And so I face the final curtain...

Of niet?

DF goes Bratislava – dag 6: the parting of the troups

13-14 september 2009, reporter(s) ter plaatse.

Zondag de 13de stonden we, na een goede nacht slaap, voor een quasi onmogelijke opdracht: alles van zes dagen, inclusief wat(?) nieuwe spulletjes (Polus City Center! Au Park!) terug in de koffers proppen. Voor sommigen was dat al wat moeilijker dan voor anderen, maar uiteindelijk was iedereen een half uur voor check-out-tijd klaar.

Maak je geen illusies, beste lezers, bovenstaande foto toont slechts de helft van de grote bagage. De andere helft stond in de gang, samen met de handbagage… Eens gepakt, kon operatie “going home” beginnen. Dat die onderneming niet evident zou zijn, is gebleken een week voor vertrektijd: door het faillissement van Sky Europe hebben we toen alternatieve routes en vervoermiddelen moeten bedenken.

Zo komt het dat de ene helft (5 dansers en 1 ouder onder de begeleiding van Stefaan) de andere helft (2 dansers en 2 ouders onder de begeleiding van Joke) aan de trappen van het hotel moest uitwuiven omstreeks 14u30. Die 5 verdwenen immers richting Wenen, om er het vliegtuig te halen naar Zaventem. Mits een lichte vertraging maar mede dankzij een piloot die op speed vloog, verliep deze transfer betrekkelijk vlot.

De andere, helaas wat minder gelukkige helft, kon nog wat extra tijd in de Slovaakse hoofdstad doorbrengen vooraleer ze de 4 km met bagage moesten inzetten richting Eurolines-bus. Dat dit geen lachtertje zou zijn, wisten we op voorhand, maar wegens onvoorziene omstandigheden (Sarah!) werd het bovendien nog een strijd tegen de klok ook.
Het is hen onderweg afwisselend goed en slecht vergaan (stinky, anyone?). In alle mogelijke posities geplooid werd de groep als laatste van onze 12 reizigers op maandag 14 september aan het Gentse Dampoortstation gelost. Na zeven lange, bewogen dagen zijn ook zij uiteindelijk terug in hun eigen, warme bedje beland.

Over en – definitief -uit.

maandag, september 14, 2009

DF goes Bratislava – dag 5: BEL-GIUM (bonk bonk bonk)! BEL-GIUM (bonk bonk BONK)!!!

12 september 2009, reporter ter plaatse.

Zaterdagmorgen bleek iedereen geslapen te hebben als een roosje, hoewel de vermoeidheid toch nog op de gezichten te lezen stond. Het werd immers opnieuw een vroeg ontbijt, want ons favoriete duo (lees: ons enige duo) op het WK werd op de vloer verwacht. Ook hen gunden we voldoende rehearsal-tijd, zodat de voltallige ploeg wat zat te suffen boven zijn fruitsapje.

Eén keer op de vloer was het slaapgebrek ver te zoeken bij Renzo en Yanaika. Als een zwartgouden wervelwind raasden ze over de wedstrijdvloer en zetten ze een topprestatie neer. Laveren tussen sterke duo’s die allerhande sprongen aankonden bleek niet makkelijk, maar ze hielden stand! Ook hierop volgde uiteindelijk geen doorplaatsing, maar de 46ste plaats tussen 67 duo’s – een quotering die hen zelfs de stek van tweede beste Belg opleverde. Dat belooft!

Na een vlugge avondhap repten we ons terug naar de wedstrijdhal, waar de spectaculaire finale van de Disco Dance Formations Adults op het programma stond. Daarom alleen al zou een mens de reis naar het WK maken!

Helaas werd het dit jaar – toevallig als wij er zitten, verdikkeme! – geen groot Belgisch feest. Topfavorieten Ieper en Kortrijk zagen er magnifiek uit, maar strandden respectievelijk op de vijfde en de tweede plaats. We hadden één van hen zo graag zien winnen! De teleurstelling was te zien, maar hopelijk verzachtte het eerbetoon van de Belgische delegatie vanop de tribune (die daverde terwijl we de naam van ons landje scandeerden) wat de pijn…

Al bij al was deze avond toch een fantastische afsluiter van een bewogen WK. We wensen Feeling Alive dan ook van harte proficiat met hun vice-wereldtitel – we zullen jullie missen op de vloer!

Terwijl we de Arena achter ons lieten, andermaal de nacht over de stad zagen vallen en reeds stilletjes(?) afscheid namen van Slovakije, keerden we terug naar ons hotel voor een allerlaatste avond samen.

Over en uit.

DF goes Bratislava – dag 4: ready to rumble!!!

11 september 2009, reporter ter plaatse.

Ons kleine reisgezelschap van 12 personen moest vroeg uit de veren om te kunnen ontbijten en om de rehearsal-tijd voor de small groups te halen. Anders gezegd betekende dit enkele kleine hapjes naar binnen wringen, bagage op de rug snoeren en in een sneltreinvaart richting Sibamac Arena stormen…

Na een optimaal gebruik van onze beperkte vloertijd begon de strijd tegen de klok. Terwijl we Renzo helaas in de steek moesten laten tijdens zijn soloreeks (hij heeft het overigens fantastisch gedaan, zoals we later op de beelden zagen!) was het tijd voor heel wat geworstel met haarstaarten, rekkertjes, wolken lak, speldjes en kleurspuiten. Om vervolgens vlotjes de overgang te maken naar bruinsel, oogschaduw, steentjes, valse wimpers en mascara… Wij, onervaren piepertjes, hebben gevloekt en gezweet, maar het resultaat mocht er zijn!

Na een gezamenlijke warm-up was het omstreeks tien na drie eindelijk zover. D-Fense mocht klaar staan aan de ingang van de verhoogde vloer om de reeks small groups adults te kickstarten. Nerveus, rondkijkend, zoekend op de tribune naar een bekend gezicht, en nijpend in de arm van de coach (dakujém!) was het wachten op de aankondiging van de presentator terwijl team Polen achter ons stond te springen om de vloer op te gaan.

Na de magische woorden “FROM BELGIUM… DISCO DANCE SMALL GROUP ADULTS… D-FENSE!” was het eindelijk showtime. En het ging fantastisch! Veel beter dan dat het er ooit op training uitzag (uitdansen was zelfs een uitdaging tijdens onze voorbereiding) heeft D-Fense zijn beste twee minuten van het jaar gedanst, zelfs met inbegrip van de twee kleine foutjes die geen kat gezien heeft.

Na onze beurt was het bang afwachten, terwijl benen, voeten en volledige Oostbloklijven ons letterlijk rond de oren vlogen. Een doorplaatsing konden we zowiezo al vergeten (van de 29 groepen werden slechts de 12 besten gekozen), maar die allerlaatste plaats was onze grootste vrees… Toen het verdict gevallen was (25ste in de lijst) heerste er eerst wat algemene teleurstelling (ergens rond de 20ste plaats klinkt toch zoveel beter, niet?) maar bij het zien van onze beelden sloeg de sfeer om in zalige euforie: we hebben het gedaan! En het zag er bovendien fantastisch uit!

Ondertussen had ook Renzo zijn soloresultaat gekregen: niet doorgeplaatst, maar allesbehalve laatst geklasseerd. Met zijn 24ste stek in een lijst van oorspronkelijk 42 dansers waren we bijzonder happy. Tijd voor wat eten (een vettige hap konden we wel gebruiken) in het Polus City Center, waarna we een relaxed avondje tegemoet gingen.

Morgen is immers al de laatste dag van het WK, met de wereldpremière van Renzo & Yanaika’s nieuwe duo én met de langverwachte reeks Disco Dance Formations Adults. Go Team Belgium!!!

Over en uit.

donderdag, september 10, 2009

DF goes Bratislava – dag 3: into the mood

10 september 2009, reporter ter plaatse.

Deze morgen omstreeks kwart voor tien was het zover: de eerste blik op de binnenkant van de Sibamac Arena. Dansers van alle formaten en pluimage passeerden de toegangspoorten, hingen rond of waren ingewikkelde stretchoefeningen aan het doen – en dat alles nog voor de eigenlijke ingang! Eens we binnen waren, vulden de tribunes zich langzaam maar zeker met toeschouwers terwijl de glanzend witte vloer, daar in de diepte op een verhoogje, uitnodigend naar ons lachte.

Heel weinig Belgen moesten aan het werk vandaag, maar toch was de nationale delegatie al ruimschoots aanwezig. Na de Disco Freestyle Solo’s was het immers de beurt aan de Disco Dance Formations Children, waar één groep van ons landje in te zien was. Wij zijn ter plaatse met 12 personen, maar hebben op die tribunes gebruld voor 48! En het loonde de moeite: Little Dance Edition van Dance Space heeft de finale gehaald en werd uiteindelijk zelfs knap vierde.

Tijdens de pauze hebben we even de kans genomen om de vloer te testen en wat positionering te bepalen – morgen moeten wij immers aan de bak! We hebben de hal na de finale van de Belgen dan ook vroegtijdig verlaten. Ons hotel, waar inmiddels ook de Zweedse delegatie beland is, werd andermaal dé locatie voor verdachte praktijken. In onze kamers, en ten dele zelfs op de gang (heet!) zijn we vrolijk aan het bruin-zonder-zonnen en schminktesten geslagen… met een behoorlijk chemisch geurtje ter hoogte van verdieping 2 en 3 tot gevolg. In combinatie met een letterlijk schitterend tapijt, uiteraard.

Oepsie! Tjah, terwijl we daarmee bezig zijn, kunnen we ondertussen geen zenuwen kweken. Daar rest ons nog tijd genoeg voor. Met de warme steun van de rest van de Belgen hopen we echter dat morgen alles vlotjes verloopt, en dat we ons tweeledig doel kunnen bereiken: 1/ content zijn wanneer we de vloer af gaan en 2/ NIET, maar dan ook NIET, als laatste eindigen!

Andermaal: slaap lekker, liefste thuisfront. Dat zullen wij waarschijnlijk voor deze ene nacht toch niet doen… En als jullie morgen even tijd hebben, zo rond klokslag 15 uur, denk dan even aan ons.

Over en uit.

woensdag, september 09, 2009

DF goes Bratislava – dag 2: city vibezz

9 september 2009, reporter ter plaatse.

Melissa’s 16e verjaardag kan in ieder geval uniek genoemd worden. Wat een locatie! En middenin een Babylonische spraakverwarring bij het ontbijt (de vraag was simpel: hoe zeg je “verjaardag” in het Slovaaks?) dook er plots champagne op vanuit de hotelbar. Happy narodeniny, Melissa!

Deze woensdag was echter vooral bekend als vrije dag. Kilométers hebben we gedaan vandaag, met als allereerste stop de zoektocht naar de Sibamac Arena, waar reeds streetdancekampioenschappen doorgingen. We hebben hem gevonden, en o-wat-is-ie-groot! De beats dreunden de ramen, kieren en deuren uit, dus dat belooft voor de volgende dagen.

Gemixt met heel wat gesukkel met de bus-, tram- en wegenkaart (na rijp beraad besloten dat er geen bal van klopt), is het ons gelukt om achtereenvolgens te zien: de buitenwijken, het actieve centrum, het historisch centrum met het kasteel, shoppingcentrum Au Park (gigantisch!) en bij valavond tenslotte ook de brug over de Donau. Onderweg bleef geen enkele vorm van lokaal schoon buiten schot…

’s Avonds was het – opnieuw in kamer 301, alias De Deygere-Verfaillie, experimenteren geblazen met kapsels allerhande. Want hoe bevestigt men ook alweer een valse staart aan héél diverse hoofdjes? Vergeten te vragen. Juist ja. Goed nieuws: het is uiteindelijk gelukt! We hebben een kapsel, nu nog de make-up op punt stellen.
Misschien doen we morgen inspiratie op, want ondertussen zijn we geregistreerd en hebben we onze toegangspassen op zak. Hoog tijd om de boel eens te gaan checken aan de binnenkant van de Sibamac! Een interessant, en vooral: laatste relax dagje dus.

Maar vooreerst: slaap lekker!

Over en uit.

dinsdag, september 08, 2009

DF goes Bratislava – dag 1: de goed-nieuws-show

8 september 2009, reporter ter plaatse.

Dinsdagmorgen in de vroegte, temidden van alle schoolgaande jeugd in centrum Tielt, begon onze transitdag richting Bratislava. Een luttele twaalf uur later (zoals Wycki zo handig opmerkte) zaten we al aan tafel ergens in de Slowaakse hoofdstad, en was er al heel wat gebeurd!

Het goede nieuws:
Iedereen was op tijd op de afspraak. Niemand had zijn paspoort en (tot nu toe) andere belangrijke dinges vergeten. Beide treinen waren op tijd, en we zijn er al stoethaspelend in geslaagd om 12 koffers, 12 handbagages, 12 sets etenszakjes en 12 personen te coördineren tijdens overstappen allerhande. We hebben de bus naar Charleroi Airport gevonden.
We zijn op tijd ingecheckt, Ryanair heeft voortreffelijk volgens tijdstabel gevlogen en we zijn met ons volledige hebben en houden in Bratislava aangekomen. De drie taxi’s waarin we onszelf hebben gepropt, bleken niet door Oostblok-ontvoerders bestuurd te zijn. Hotel (dat fantastischerwijze wist dat we kwamen!), supermarkt en bankautomaat zijn gelokaliseerd, we hebben gegeten.
De kamers zijn super, behoorlijk ruim en lekker modern. En in geen enkele van de zes kamers is al miserie in de menage opgedoken. Momenteel zit iedereen zelfs al in zijn bed. Kortom, een onverwijld succes.

Het slechte nieuws:
Is gelukkig minder talrijk. Eén koffer woog te zwaar, dus dat werd bijbetalen. De piloot besloot tijdens een razendsnelle landing op het laatste nippertje even terug op te trekken voor een extra rondje. En de eerste kennismaking met de Slowaakse keuken viel voor sommigen mee, maar was voor anderen helaas minder aangenaam.

Hotel Premium straalde een heus zengevoel uit, vooraleer wij erin opdoken. Getuige de behoorlijk nette kamers bij binnenkomst, en vervolgens de ongelofelijke bende luttele uren later. En ja, ze zijn terug allemaal op ons bed geland voor de avond… Een Wirtzfeld déjà-vu ten top, maarreuh, happy bericht voor het thuisfront: D-Fense is present, alive and kicking!

Over en uit.

JipJip, we zijn vertrokken!

...ondanks catastrofes en bijhorende onheilstijdingen hebben we tot nu toe alle miserie het hoofd geboden. Binnen een kleine 6,5 uur hangen we in de lucht (met Ryanair, wel te verstaan), dus het is tijd om te zeggen BYE BYE BELGIUM! Enneuh... Fingers crossed x

The Food Files, pt. 6

Voor onze kersverse achttienjarige reserveerden we één van de gortigste food files aller tijden. Het zal aan de BK-stress gelegen hebben, zeker? Ik zeg bovendien altijd: je kunt maar fotograferen wat je voor je lens krijgt...

Gelukkige verjaardag, Sarah!
Tenslotte nog een tip voor midden-West-Vlamingen die nogal gehecht zijn aan lijf en leden: vanaf de eerste week van september bevindt dit gevaarte zich alleen op de rijweg. Indien in zicht: remmen en U-bocht maken!!!