Zondag de 13de stonden we, na een goede nacht slaap, voor een quasi onmogelijke opdracht: alles van zes dagen, inclusief wat(?) nieuwe spulletjes (Polus City Center! Au Park!) terug in de koffers proppen. Voor sommigen was dat al wat moeilijker dan voor anderen, maar uiteindelijk was iedereen een half uur voor check-out-tijd klaar.
Maak je geen illusies, beste lezers, bovenstaande foto toont slechts de helft van de grote bagage. De andere helft stond in de gang, samen met de handbagage… Eens gepakt, kon operatie “going home” beginnen. Dat die onderneming niet evident zou zijn, is gebleken een week voor vertrektijd: door het faillissement van Sky Europe hebben we toen alternatieve routes en vervoermiddelen moeten bedenken.
Zo komt het dat de ene helft (5 dansers en 1 ouder onder de begeleiding van Stefaan) de andere helft (2 dansers en 2 ouders onder de begeleiding van Joke) aan de trappen van het hotel moest uitwuiven omstreeks 14u30. Die 5 verdwenen immers richting Wenen, om er het vliegtuig te halen naar Zaventem. Mits een lichte vertraging maar mede dankzij een piloot die op speed vloog, verliep deze transfer betrekkelijk vlot.
De andere, helaas wat minder gelukkige helft, kon nog wat extra tijd in de Slovaakse hoofdstad doorbrengen vooraleer ze de 4 km met bagage moesten inzetten richting Eurolines-bus. Dat dit geen lachtertje zou zijn, wisten we op voorhand, maar wegens onvoorziene omstandigheden (Sarah!) werd het bovendien nog een strijd tegen de klok ook.
Het is hen onderweg afwisselend goed en slecht vergaan (stinky, anyone?). In alle mogelijke posities geplooid werd de groep als laatste van onze 12 reizigers op maandag 14 september aan het Gentse Dampoortstation gelost. Na zeven lange, bewogen dagen zijn ook zij uiteindelijk terug in hun eigen, warme bedje beland.
Over en – definitief -uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten